വരക്കാത്ത ചിത്രങ്ങൾ

പാറക്കെട്ടുകൾ നിറഞ്ഞ ഒരു കുന്നിൻ ചെരുവിലായിരുന്നു അവർ. ഇളംകാറ്റ് അവളുടെ മുടിയിഴകളെ തഴുകിക്കൊണ്ട് കടന്നുപോകുന്നത് നോക്കി അയാളിരുന്നു . ശാന്തമായി ഒഴുകുന്ന ഒരു പുഴപോലെയായിരിക്കുന്നു തൻറെ മനസ്സെന്നു അയാൾക്ക്‌ തോന്നി.ഏകാന്തമായി എങ്ങോട്ടോ കുത്തിയൊഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്ന മനസ്സിനെ എത്ര പെട്ടന്നാണ് അവളുടെ വരവ് മാറ്റിയെടുത്തതെന്നു അയാൾ പലപ്പോഴും അത്ഭുതപ്പെടാറുണ്ട്. താൻ അവൾക്കു ആരാണ് എന്ന് ചോദിക്കാൻ മനസ്സ് പലപ്പോഴും വെമ്പിയിരുന്നു.അയാൾക്ക്‌ അവളിൽ നിന്നും ഒളിക്കാൻ രഹസ്യങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു, എങ്കിലും താൻ കേൾക്കാൻ കൊതിക്കുന്ന ഒരു മറുപടി അവളിൽ നിന്നും വന്നില്ലെങ്കിലോ എന്ന് ഭയന്ന് ആ ചോദ്യത്തെ എപ്പോഴും അയാൾ തുടക്കത്തിൽ   തന്നെ  ഞെരുക്കി കൊന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.അവളുടെ രഹസ്യങ്ങളുടെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് പോകാൻ ഒരിക്കലും അയാൾക്ക്‌ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും തന്നോടൊപ്പമുള്ള സമയങ്ങളിൽ അവൾ സന്തോഷവതിയാണ് എന്ന് അയാൾ ഉറപ്പു വരുത്തുമായിരുന്നു .                  ചെറു മഴയിൽ കിളിർത്ത ഇളം പുല്ലുകൾ നിറഞ്ഞ ആ വഴിയിലൂടെ  രണ്ടു പേർ നടക്കുകയാണ്.ഒരാണും പെണ്ണും.വാക്കുകളിലൂടെയല്ല , നിശബ്ദമായ നോട്ടങ്ങളിലൂടെയാണ് അവർ സംസാരിക്ക